(Najstarszy i największy park miejski w Toruniu, typu angielskiego, założony w 1817 roku (początkowo na terenach pocegielnianych), jednakże ostatecznie ukształtowany w latach dwudziestych XX wieku. Park zajmuje nadwiślańską część Bydgoskiego Przedmieścia, od ul. Konopnickiej do ul. Reja. Należy do zabytkowych założeń parkowych (w 1997 roku został wpisany do rejestru zabytków)

Ten duży obszar Parku (około 25 ha, 1 km długości wzdłuż południowej strony ul. Bydgoskiej) nie jest specjalnie wyodrębniony z otoczenia, gdyż znaczna część tej dzielnicy charakteryzuje się rozwiniętą zielenią. Wzdłuż parku był założony charakterystyczny ciąg do konnej jazdy, zamieniony następnie na torowisko tramwajów w związku z poszerzeniem ul. Bydgoskiej. Park położony jest na skarpie, w urozmaiconym, falistym terenie, odznacza się malowniczością. Charakteryzuje go powiązanie układów regularnych (klomby, kwietniki, sadzawka) z formami krajobrazowymi. Tworzą je swobodnie skupione grupy drzew, lasków i zagajników, rozmieszczone wśród otwartych zieleńców, a między nimi wiją się kręte, boczne ścieżki i błyszczą wody małych stawów, będących pozostałościami po dawnych wyrobiskach cegielni. Jedną z większych atrakcji jest dolina ze stawem z łabędziami i ze sztuczną kaskadą.

Źródło: http://bydgoskie.blox.pl